Nog 690 km

Hoi allemaal. Even maar weer een tussentijdse update vanaf het mobieltje. Want ik heb de laptop nu op verschillende campings geprobeerd aan de praat te krijgen, maar geen succes.  Ik heb denk ik 3 stops in Italië gehad. De eerste vlak bij Ancona, toen nog Een in Bologna en nog een in Udine. Op de een sta je alleen en op de ander is het bijna vol. Ze zijn allemaal duur, de een is van alle gemakken voorzienben de ander is heel erg besic zullen we maar zeggen. Ik had heel graag die mooie steden bezocht, maar met twee beesten zag ik het niet zo zitten. Aangezien ik de zon voor jullie meeneem en het overal abnormaal heet is. Is het ondoenlijk om beer een hele poos in de bus op te sluiten. Als ik raampjes openlaat met het hor ervoor dan weet hij te ontsnappen en het hor voorgoed naar de filistijnen te sturen. Dus dat moet maar wachten op een andere dag. De steden lopen niet weg. Daarna was het de beurt aan Oostenrijk de eerste stop was in Velden. Ook duur en een gewiekste zakenman. Hij gad een golfbaan, tenminste zo”n veld waarje kunt leren slaan. Aan de rand ervan had hij 16 palen in de grond geslagen met nummertjes erop, en een camping was geboren. Twee toiletten had hij al, vanwege zijn golfspelers. En een douche was er later tegenaan gebouwd. Maar daar moest je speciale muntjes voor kopen. Alleen was hij er niet in de ochtend.Iets om de afwas ed te doen was er ook niet  En dat alles voor 25 euro in m”n eentje. En alle 16 plekken bezet. De volgende dag was het op naar St Lorenzen  naar Eva en Heinz. De bus bij de school geparkeerd en lopend op zoek naar hun huis. Dat was wel een exercitie met twee beesten een tas en een kattenmandje. Beer heeft bijna de hele  weg meegelopen. Maar schrikt vaak van alle nieuwe dingen die hij ziet. Maar ze vonden het allebei leuk in huis en tuin. Voor Betty een feest van herkenning en voor Beer een nieuwe ontdekkingstocht.Ik heb een warm onthaal gekregen en een fantastische dag gehad. Lekker gegeten. De bus opgehaald en bij hun onder de carport geparkeerd. Ik ben toen alleen mijn schoenen verloren die ik op de bus te drogen had gelegd . Ik rij nu met mijn laarzen en wollen sokken. Die gaan meteen uit als ik weer ergens ben gearriveerd.S’avonds een proeferij van verschillende soorten cocktails. Erg leuk en lekker, In de beachbar bij grammeno dronken ze ook altijd hele interessante drankjes.En heeft ze leten zien wat ze maakt van glas. Echt heel prachtig. Ik mocht iets uitkiezen, en heb voor een hanger gekozen met de kleuren van de Griekse zee. Met bijpassende oorbellen. Ben er heel blij mee. Na lekker geslapen te hebben in onze bus, een heerlijke douche in een echte badkamer. En een lekker ontbijt, was het weer tijd om te gaan vertrekken.  Ik rij maar 200 km per dag. En de volgende stop was Bad Schallenberg. Hier was op een grasveld bij de plaatselijke turnvereniging 7 plekken voor campers aangelegd. Toilet was bij de gymzaal. Prima plek ware het niet dat de hele nacht iedere 5 minuten er een grote goederentrein langs de “camping” denderde. Ook hier was niemand aanwezig geld in een envelop en in de brievenbus. Betty was onderweg ziek geworden, en had zichzelf en haar hele reisplek(mijn bank) haar dekens en de muren onder de diaree gesmeerd. Dus ik moest wel flink aan de bak. Dekens en mand weggegooid. Kussen onder de kraan afgespoeld, Betty met de tuinslang afgespoten en toen met keukenrol en schoonmaakmiddel de muren, riem en elastische riem proberen weer schoon te krijgen. Het ruikt nog steeds niet helemaal fris, maar Betty is weer beter. En ik hou haar nu voor in de cabine bij me. Dat vind ze ook niet leuk, maar zo kan ik wel zien if er wat aan de hand is met haar. Beertje vind autorijden prima ik hoor hem niet hij slaapt gewoon. En nu zijn we dus in Regensburg aan deDonau staan we nu. En hier blijf ik 2 nachten. Door die trein heb ik niet lekker geslapen, en dan is 200 km rijden toch nog een hele klus. Zo lieve mensen. Het laatste verhaaltje van deze reis is denk ik als ik weer terug ben. Maar ach je weet het nooit he. In ieder geval allemaal weer lieve groetjes en tot gauw