Daar zijn we weer

Hallo allemaal.

Ik geloof dat het nu wel lukt, dus meteen maar de kans benutten. Eerst even een rectificatie, voor Mariëtte, Rode bieten is niet voor blaasontsteking maar voor mijn bloedarmoede.  Zo dat is ook rechtgezet, en dan volgt er nog een foto voor Nel Molenaar. Die heb ik gemaakt toen zij mij appte om te vragen of ik weleens naar de zee zat te staren. Voor m'n gevoel doe ik niet anders, ziehier het bewijs. Ik geniet echt genoeg. Deze foto beweegt nu met de tekst mee????

Nu even over de week die niet gelukt was door het gebrek aan internet.

Door een vraag van Tineke wat mijn volgende stop was, kwam ik er achter dat mijn lieve buurtjes uit Nieuw Heeten daar op dezelfde dag ook aan zouden komen. Fragiskos (verder F genoemd, te moeilijk voor een dislect) Komt uit Kalamata, en hebben daar een huis. Dat wist ik helemaal niet. We hebben 's avonds gezellig een wijntje op het terras van de camping gedaan. Betty was ook helemaal blij met het weerzien. De volgende dag zijn we opgehaald en naar de markt geweest, en heb ik uitleg gehad over hoe ik eten moet bestellen en waar het te gaan kopen. We hebben heerlijk gegeten op hun olijfberg, en gelachen, het was super gezellig. De volgende dag moest ik weer verder, de boot wacht.  Ik kwam helaas nergens een camping tegen en opeens was ik nog maar 18 km bij Gythio vandaan. Dan maar doorrijden, kan ik lekker een paar dagen niksen. Maar helaas mijn ergste nachtmerrie werd waarheid. Op een geitenweggetje steil naar boven, begaf de auto het nog 90 meter en ik zou boven zijn bij een fatsoenlijke weg. Er was niets anders te doen dan maar gewoon te blijven zitten, en wachten op hulp. Ik dorst mijn voet niet van de rem te halen. Maar wilde zo graag Betty losmaken. Gelukkig kwam er hulp van twee kanten. Zij gingen bellen maar mijn auto moest aan de kant, want er kon niemand meer door. De man die met de garage belde zag wel dat ik er niets van bakte dus hij nam het over. Kreeg hem aan de praat en heeft hem die laatste meters naar boven gereden. Het advies was om langzaam naar areopolis te rijden , uitgelegd waar de garage was en ik ben verder gereden. Moest heel lang wachten, alles nagekeken, het bleek een electrisch probleem met de ventilator te zijn en dat konden zij niet maken. Uitleg naar een andere garage in Gythio, weer verder. Ook die garage heb ik gevonden. Nog meer onderzoek en de hele ventilator was kapot. Meteen een nieuwe besteld die zou er de volgende dag zijn. Hij zou bellen als het er was. Wij waren dus net in de zee. 14.00 zaterdagmiddag. ik dacht dat het wel niet meer zou komen.  Telefoon, ik moest nu komen want het was binnen. Dus in rap tempo alles naar binnen of naar buiten en wegwezen. Iets te haastig want het touw van betty zat nog vast, tafel en stoelen werden meegesleept zonder dat ik het zag. De buurman gelukkig wel en sprong op de weg.  Daarna waren we snel bij de garage, het zou vier uur gaan duren. Teruggelopen naar de prachtige Gythio Bay camping.  Alles opgeruimd van de ravage, en toen brak er een enorm onweer los met regen. We hebben in het toiletgebouw geschuild. Er is daar nl niets binnen. Maar dat verveeld snel. Dus na een tijd maar weer naar de garage gaan lopen. Bij aankomst was hij net klaar. De monteur zette twee stoelen neer en samen met hem moest ik naar mijn nieuwe ventilator luisteren. Hij keek erbij of hij naar Aïda zat te luisteren. Het mooiste geluid van de wereld voor hem. Maar hij doet het weer, ik ben velen euries lichter, maar wat moet dat moet. Fijn dat ik zo dicht bij de boot zit op een werkelijk prachtige camping, ik kon lekker een paar dagen uitrusten, en naar de zee staren. 

Maandag moest ik (dacht ik) mijn ticket ophalen in de haven.. Dat bleek een reisbureau in het stadje te zijn.  Mijn ticket was niet in orde , er stond in dat ik een SUV had en ook van een hond was niets bekend. Ze hebben me een goed ticket gegeven dat wel weer veel duurder was. Het lag aan hun website zei ze. Die pikte campers niet op. Het was goed dat ik langskwam, want anders had ik een probleem. ?????? Het was ook het laatste plekje de boot was vol. Die woensdag waren we al om 11 uur in de haven. Beetje rondgelopen Betty flink uitgelaten en toen ging het om 3 uur beginnen. De purser kwam tickets controleren, en de een na de ander kon terug het stadje in naar het reisbureau. De een stond als Fiat Panda geregistreerd en de ander als renaulttje, maar niemand als camper. Ze moesten uit de rij en aan de zijkant een nieuwe rij vormen. Of ze meekonden was onbekend, wat een stress voor die mensen. Ik was blij dat ik maandag gegaan was. Maar ik had ook genoeg stress, want in de papieren stond dat Betty in een kennel moest met muilkorf. Beide had zij nog nooit meegemaakt. Dus ik zat hem flink te knijpen. Er waren heel wat mensen met een hond, en heb de kunst afgekeken. Iedereen liep naar boven naar het achterdek en ging daar gewoon zitten, en de honden hadden geen muilkorf. Dus wij ook heel snel niet meer. De reis ging prima, al moest ik bij het oprijden, in het ruim keren en dan achteruit inparkeren. Vreselijk dat kon ik er niet meer bij hebben. Ik raakte dus een Duitser (trekhaak in zijn kentekenplaat) die man ontplofte zowat. NOu toen ontplofte ik ook stond daar te janken en te schreeuwen. Ik moest bij aankomst  op die man wachten want dan ging hij de schade opnemen. Dat heb ik dus gedaan, er was niets aan de hand, hij heeft me een hand gegeven. En dat was dat. Heb in de haven gelapen, want het was al bijna half twee en in het donker een dichte camping zoeken heeft geen zin. Ik zit nu op camping Chania en wacht hier tot Naomi volgende week komt, genoeg commotie gehad voorlopig. Het is hier prachtig en we genieten nu van de prachtige zee, en het lekkere weer. We hebben een supermarkt gevonden die enorme gegrilde kippen verkoopt, ik heb gekookt en we smullen samen van de kip. Dit was het dan weer, het lijkt allemaal dramatisch en dat is het op die ogenblikken ook, maar er is ook genoeg rusttijd doei doei groetjes iedereen.