eindelijk

Goedemorgen allemaal,

Een week waarin de wereld klein leek, en de fiets eindelijk boven water kwam. Maandagochtend vertrokken naar Portugal Eerst weer met post.nl gebeld, je krijgt dan een bandje te horen dat hun wachttijden langer zijn dan normaal en ze begrip vragen. Maar ik vind het wel gewoon hoor dat bellen met post nl je minstens een uur kost.  Ik had nl de melding niet bestelbaar ontvangen, en het pakket was in Olhoa. Britt van Post.nl had vrijdag nog gezegd dat als die melding er eenmaal was zij het over zou nemen, alles zou regelen en het pakket alsnog naar Holland te sturen. Ik was dus blij, maar ja ik kreeg Britt nu niet aan de telefoon maar een Jongen, en die was kort en bonding, ze konden niets voor me doen ik moest het zelf maar in Portugal zien op te lossen. Ook geen geld terug enz enz. Dus alles ingepakt en gaan met die banaan. Ik dacht ik ga maar naar  Futesa met het vorige pakket bleek dat ook daar te zijn afgegeven ondanks dat er op de track &trace OLhoa stond. Maar goed de fiets was er dus niet, maar na die teleurstelling en de hele rit besloot ik dat ik de volgende dag naar OLhoa te gaan. En nu eerst maar te installeren oppas voor Betty te regelen voor de rit morgen, en dan op het terras een wijntje te bestellen. Ik was er aan toe. De Manager van de camping ook, dus we hebben samen wat gedronken. Maar wat geschiedde? 's middags kwam de post met een kaartje (ik heb foto's gemaakt) dat het pakket de volgende dag op het postkantoor in Fuseta zou worden afgeleverd. En zo geschiedde. Met het steekwagentje van Filip de restaurant houder van de camping het ravagepak opgehaald. Ik moest eerst nog wel 34.85 betalen vóór ik het meekreeg. Dus alle suggesties , voor een goede klachtenbrief zijn bij deze erg welkom. want ik laat het er niet bij zitten. Betty was in ieder geval super blij dat ze haar dekentje terug had, dat had ik ter bescherming om de fiets heen gebonden

Nu maar eens wat leukere berichten. Het begint hier al lente te worden ik heb al verschillende bloesem aan de de (denk ik) amandelbomen gezien. Zijn de teken alweer actief. Is het ongelooflijk hoeveel sinaasappels er hier groeien. Soms kan ik het niet weerstaan en koop een beker sap. het is zo heerlijk. maar ja daarna  hé.  En liet mijn eerste buurvrouw van de camping hier, ( Zij zou ook maar 2 nachten blijven en is er nu 2 maanden)  me wilde asperges en wilde venkel zien.  Met de verse vis die de buurman vangt zou dat wel weer een heel lekker maaltje worden.

Verder blijf ik me verbazen over hoe klein de wereld soms is. Heb ik al een echtpaar ontmoet die mij herkende aan mijn Hanna van Hendrik vest. Uit Oldenzaal kwamen, en HVH  het mooiste vonden dat ze ooit hadden gezien. Kwam ik iemand tegen die ik mijn boek gegeven had omdat ik het uit had. Ik heb haar inmiddels drie keer ontmoet. en blijken wij vroeger beide naar hetzelfde concert van Moustaki geweest te zijn in Carré,  Allebei op latere leeftijd de PABO gedaan. een ander en nog zoveel andere dingen die overeen kwamen. dat het meer dan typisch was. Maar het gekste van de week was. Ik zit te eten, en aan  het tafeltje naast me zitten ook Nederlanders. We komen aan de klets. Ze hadden voor het eerst een huisje gekocht, hout met een houtkachel op een park, floep ik er opeens uit toch niet op de stille wille hé? wat denk je ja hoor op de stille wille. Er was nog iets anders maar dat is me even ontschoten.

Ondertussen zit ik nog steeds in Fuseta. , Ik zou de volgende dag verder trekken maar wist niet te besluiten of ik naar het oosten of het westen zou gaan. Ondertussen bleken mijn kippenvel 's nachts toch echt koorts rillingen te zijn mijn blaasontsteking was heftiger dan normaal. Gelukkig had ik een kuur bij me, en is de tweede kuur probiotica ook op inmiddels en voel ik me weer oke. Morgen gaar het dus echt gebeuren en ga ik hier weg. Geen smoesjes meer. Het is geen mooie camping ik sta op het aller aller kleinste plekje dat er maar is, het sanitair , daar zeg ik maar niets meer over, maar toch. Het zijn de mensen die het zo leuk maken. En de honden want Betty heeft ook veel vrienden en vriendinnen hier. Al is COco wel haar favouriet. De gedachte was mocht de blaas ontsteking na een dag terug komen er hier mensen zouden zijn die Betty op konden vangen. Maar ik geloof niet dat het nodig is.  Dus we gaan, ik denk Spanje , maar volgende week weten jullie meer.

En als iemand weet waar de spellingscontrole zit, op dit programma dan heeeeeel graag want , het houdt heel erg op steeds terug te moeten, naar de fouten, en dan nog heb ik ze soms niet allemaal.

Ik ga nu naar het terras om dit te versturen en de foto's toe te voegen. Het gaat jullie goed en tot volgende week.