hallo hallo

Hoi Allemaal,

Ik ben weer op mijn laptop, maar of het gaat lukken zie ik pas aan het eind van mijn verhaaltje. We hadden wat wisslevallig weer deze week, dat houdt in koud,nat en wind. plus droog zon en heerlijk strandweer.  We hebben vier keer Griekse les gehad deze week, en het lukt toch al om iets in het Grieks te zeggen in een winkel of restaurant. Maar het is wel een zegen dat er veel mensen zijn die engels praten, anders werd het toch wel een heel moeilijk verhaal. Vrijdag ging de les niet door omdat ik naar de tandarts moest. Er was een snijtand half verdwenen. Ik had al een afspraak in Nijverdal gemaakt, maar vond het zo'n rotgezicht dat ik hier maar ben gegaan, scheelt ook nog een bom duiten. De tandarts was heel erg aardig en zachtjes. En de snijtand ziet er weer prachtig uit. Het blijkt dat de halve camping al bij tandarts Manolo is geweest. Allemaal met een afgebroken/verdwenen vulling. Franz, Chesmo, Helene, Thor, Mikky en ik. Er zit waarschijnlijk iets in het water. En iedereen moest 50 euro betalen, cash. 's Avonds zijn we met z'n zessen uit eten geweest, omdat Nina, de volgende dag ging vertrekken. En wij haar toch wilden bedanken voor alle lessen. Het was een gezellige avond, en met de taxibus is het goed te doen.  De bezigheid van vele hier is momenteel schelpjes zoeken die St Lucia's eye heten. Ze schijnen wat waard te zijn en 'zomers worden er veel sieraden gemaakt. Ik stuur een fotootje van de schelpjes, aan de ene kant zit een spiraal en aan de andere kant een bolletje dat het oog voor moet stellen, ze zijn er in verschillende kleuren, maar de meeste zijn beige.

Alle vissen zijn nu klaar, het laatste wat ik nodig had waren knopen. Dat heb ik op de Griekse les gevraagd. Maar niemand had een idee waar dat verkocht zou worden. Ik ben als eerste naar de wolwinkel gegaan. En die had knopen!!!!!! Twee zakjes met gebruikte knopen. Ze waren te klein en ik kon er geen twee gelijke vinden. Maar ze was zo behulpzaam, dat ik er maar een paar heb meegenomen. Het is gewoon een knopen doos zoals we allemaal wel hebben thuis. Je hoeft er ook niet voor te betalen. Ik ben ook al eens in een winkel geweest om de hoek van de wolwinkel, een echte winkel van sinkel. Er was niemand dus ik heb zelf rondgekeken. En soms een doosje of blikje open gemaakt. Maar toen ik op een blik met rekeningen stuitte ben ik maar gestopt. Uiteindelijk kwam de mevrouw van de schoenenwinkel aan de overkant. De vrouw van de winkel van sinkel had een auto ongeluk gehad en was thuis. Maar haar winkel was dus wel open??? Alles wat ik wilde hebben moest over gebeld worden, waar of iets stond en wat iets kostte. NOu de schoenensoos en koekblik met gebruikte gratis knopen waren snel gevonden en ik heb er een aantal uitgehaald. Van de rest van de spulletjes die ik uitgezocht had werd de prijs opgevraagd. Maar nu de vissen dus klaar zijn, had ik nog een belofte in te lossen, naar het lieve Zwitserse jonge stel dat ik twee keer in Albanie heb ontmoet. Ik zou ze vinden en de vissen naar ze opsturen.. Gelukkig was Helen bereidt om op de Zitserse facebook en de ander socials te zoeken. Wonder boven wonder, had ze, ze binnne een kwartier gevonden. Toen kon ik ze ook vinden. Haar vriendschapsverzoek is geaccepteerd. Dus als er een respons komt , dan kom ik dat ook te weten. Dus die twee vissen gaan wel naar Zwitserland. Nina heeft een sportvis mee, want haar man vist altijd en vangt nooit wat en Nina is heel sportief. De volgende vis is voor Joyce, die van de week gaat vertrekken.

Nina is nu dus vertrokken en Joyce gaat deze week beginnen aan de thuisreis. Ik heb vandaag weer de camping betaald, ook voor de laatste keer. Met vijf weken is het voor mij ook zo ver dat ik op huus an gaa.  Maar dat huus is er nog steeds niet. Ik heb het er nog niet over gehad, maar ik ben al heel lang bezig met een huisje op een nieuw recreatie park, in de gemeente Hellendoorn. Het zou met 7 weken klaar zijn. Maar er was wat vertraging, dus ik had belsoten niet mijn reis nog langer uit te stellen, om te wachten tot het geplaatst zou worden. Gelukkig maar want het is er nog steeds niet. Ik heb lange tijd gedacht dat ik was opgelicht. Want het is een hele rare gang van zaken. Maar er is nu toegezegd dat het in de maand april klaar is. Dan ben ik er een jaar verder mee. Ik hoop dat ik er meteen in kan als ik aankom. Want met een kat en een hond heb ik wel liever een vaste plek.  Maar ik zal het wel ondervinden hoe het reizen met een katertje is. Morgen krijgt hij z'n Rabbies vaccinatie, dus dat is weer een stapje dichterbij dat hij echt mee mag. Zijn chip krijgt hij vlak voordat we gaan, als hij onder narcose is voor de castratie. Dan voelt hij het niet, want een chip is pijnlijker als een gewoon prikje. En dat is al een drama met meneer. Ik heb ook al een afspraak in het ziekenhuis voor mijn chronische blaasontsteking. Nog een reden om dan lekker weer een  bed en een eigen toilet te hebben. De ferry naar een nabijgelegen eiland lag alweer in de haven. Misschien dat ik dat reisje nog ga maken. Ik zal morgen, als ik toch naar de dierenarts moet eens informeren. 

Er stond van de week een vrachtwagen uit Noord Schatwoude voor de deur van de camping. Een hele grote koel oplegger. Hij kwam een vrachtwagen vol met tomaten halen? Hoe is het mogelijk. Alsof wij geen tomaten verbouwen! Volgens mij worden ze zelfs regelmatig doorgedraaid.

Wat zo leuk is, als ik hier over straat fiets in Paleochora, er altijd wel iemand is die ik ken, en dan wordt er hartelijk gegroet en een hand opgestoken, dat maakt het hier ook zo leuk denk ik. Je hoort er soort van bij. Nina en haar man gaan hier een toeristische onderneming beginnen. Met als doel mensen dichter bij hun innerlijk te brengen, met lessen die daar bij horen, en soep en smoothies voor de innerlijke mens. Plus Griekse les, met mythologie ed.  Ik hoop dat het gaat zoals ze dat voor hun zien.

Er gebeurd nog niets aan opbouw of openen van winkeltjes/restaurants ed. Ook de strandnarcissen hebben nog geen knoppen. Dat hoop ik toch nog wel te zien voordat ik moet gaan. Er verschijnen wel steeds meer bloemen, en dat maakt alles nog fleuriger.

Ik moet er een eind aan maken voor vandaag, Betty hangt met hele zielige ogen en haar kop op de laptop die vind het wel weer tijd voor een spelletje vang de bal. 

Goeie week allemaal en tot volgende week.

P>S Er is dus een stroomstoring, en n'a die storing is de wifi niet meer op gang gekomen. Ik weet dus niet wanneer ik dit weg kan sturen.