Daar zijn we weer.

Ik heb een heerlijk weekje achter de rug. Niet dat ik nou zo heel veel heb gedaan, want zo'n kleine kat erbij is toch best veel werk. Maar hij groeit fantastisch en daar doen we het voor. Het is een hele blije kat die al heel wild speelt.  Betty heeft haar draai ook helemaal gevonden hier. En wordt een beetje een dame die weet wat ze wil en dat dan ook meestal nog voor elkaar krijgt. Zo kan ze gaan blaffen als ze vind dat het wel weer tijd is voor een partijtje ballen gooien in de zee is. Dan kan ze zo uit haar ooghoeken kijken, van ik zeur niet maar ik wil het wel en wel nu. 

Het weer is hier nog steeds heerlijk hele week 26 graden. Gisteren dacht ik, ja nou is het afgelopen, al was het nog wel warm. Een donkere dreigende lucht, wat meer wind. waar overigens geen regen uit is gevallen. De dag ervoor was het strand leeggehaald alle rieten parasolletjes en ligbedden naar de opslag. Strandbar gesloten, prullenbakken weggehaald. Dus we hebben het strand helemaal om te spelen met de bal.  Maar vandaag is het weer stralend blauw en lekker warm. Gisteren was ik helemaal klaar om boodschappen te gaan doen, ik had werkelijk niets meer in huis. Dus alles opgeruimd, kastjes dicht, buiten de spullen bij elkaar gezet. De hoek afgebakend waar hij weer terug moest komen te staan anders heb ik geen ontvangst van de tv. Krijg ik te horen dat het een nationale feestdag is en alles gesloten is. Het was No day, de dag dat Mussolini naar Hitler had gebeld en nee te horen had gekregen? Dat was balen, alles maar weer neerzetten en kijken of ik nog ergens een kruimeltje in een kastje had. 's Middags zijn we met z'n drieén maar op pad gegaan of er ergens nog een restaurantje  open zou zijn. De eerste twee waren al gesloten voor de winter. de derde was open maar omdat het de laatste dag was, met een beperkt aanbod. Hij had Lam (lust ik niet) een vis die rat heet, leek mij ook niet smakelijk. En Haan, nou dat lust ik wel. Helaas de haan was uitverkocht. Dus toen maar Rat.  Hij kwam binnen in een zwembad van olie (bah) met een paar plakjes gekookte aardappel en een paar plakjes wortel.  Ik heb het hele rekje servetjes gebruikt om alles steeds af te drogen van de olie, en het was vergeven van de graten.  het was niet erg smakelijk, maar Betty vond het heerlijk. Als toegift kreeg ik een mierzoet gebakje, baklava achtig, Heb maar gezegd dat ik dat ik diabetisch was en geen zoet kon eten. Want daar had ik echt heel beroerd van geworden. Vanochtend dus maar weer het zelfde ritueel van gisteren inpakken en nu wel alle boodschappen gedaan. IK GA DE HELE WEEK KOKEN!!!!!!!! Terug op de camping moest ik dus wel weer hulp hebben met het parkeren van de bus. De campingbaas heeft het uiteindelijk overgenomen en hem bijna op dezelfde plek gezet. Even later kwam hij met een fiets aan, waar ik de gardian van ben nu. het is nu officieel de camping fiets. En ik regel wie hem leent en weer terug moet geven. Maar ik zal de hoofd gebruiker zijn. Betty kan dan mee en Beer slaapt toch nog een paar uur achter elkaar een paar keer per dag. Zo hoef ik niet zoveel boodschappen tegelijk te doen, Maar toch die bus laten staan. want het is zoals de campingbaas Chris zegt "an bloody nightmare to park that thing". Chris gaat me wel iedere dag voorzien van een half bruinbrood. Hij had me vorige week eenheel gedaandat is vandaag opgegaan maar erg lekker is dat oude brood is. Hij gaat iedere dag op de fites naar de bakker, en ik heb dus vanaf morgen lekker vers brood. Ook weer geregeld.

Ik heb wel mijn rugzak omgebouwd naar een katdrager. Heb de twee gazen vakjes aan de buitenkant voor waterflesjes dichtgenaaid, en de stof erachter weggeknipt een plankje onderin gezaagd dat met elastiek op z'n plek gehouden wordt en een kussentje erin. Beer ligt er heerlijk in krijgt genoeg lucht en kan lekker naar buiten kijken. We hebben twee wandeltochten gemaakt. Maar het is nog erg heet, ik zweet me rot. we moesten over de rotsen om bij een winkeltje te komen, want ik had geen melk meer voor Beer. Maar op slippers, met een baby op je rug was geen goed idee. We liepen steeds vast en moesten uiteindelijk over de weg erheen.

Verder ben ik aan het haken gelslagen. Wat inhield vaak uithalen, twee keer hetzelfde haken, maar dan als resultaat dat ze toch niet echt hetzelfde zijn. Maar het Beertje is bijna af, maar het garen is op en ik moet de pootjes en het staartje nog, ik denk dat ik veel straker moet werken. Maar goed die krijgen gewoon een andere kleur. Ik vind het wel heel leuk om te doen. Maar het lijkt qua steek ook helemaal niet op de foto. Als het klaar is zet ik een foto op reislogger. 

Hier deze week weer hele leuke mensen ontmoet. Twee Oostenrijke echtparen, gezellige mensen. een hollands stel uit Wassenaar, ook heel leuk. Een Zwitsers stel met een kindje en een onderweg. Een Brits stel, Hij had bij Fokker op Schiphol gewerkt. En zo trekt de wereld aan me voorbij. En de Duitse Jongen die met mij op de Ferry zat is nu mijn buurman. Volgens hem is dat het hoogste punt want hij heeft gehoord dat in de winter de zee zo hoog komt dat de halve camping onder water komt te staan. Met golven van 6 á 7 meter hoog???? Ik wacht het maar gewoon af. Voorlopig is het nog zo warm dat de aansteker die naast mijn kaarsje voor 's avonds lag. Gewoon ontploft is echt een stuk eraf. Dus het moet nog heel wat afkoelen voordat het winter is. Maar laat je aansteker niet in het zonnetje liggen want je schrikt je rot. Jullie zien het best een rustig weekje, een soort van, naar de winterslaap toewerken. Maar wie weet  wat het volgende week weer wordt. Tot gauw groetjes