Albanië

HalloAllemaal,

Hier het verslag van afgelopen week. De week begon weer met de maandag. Volgens mij is maandag niet mijn beste dag. Ik was dus in Tivak vanwege de garage die er zou zijn. Ik belandde dus in een woonwijk met hele smalle en steile straatjes. Maar geen Fiat service station te bekennen. Op het laatst kon ik niet meer voor of achteruit. Een vrouw was zo kwad op me dat ze de sleutels van haar auto eruit haalde en met haar armen over elkaar ging zitten wachten tot ik dus achteruit naar beneden en een bocht zou maken. wat ik dus niet zaag zitten. maar goed het moest. Bus weer een schram opgelopen. maar ik heb het gehaald. Daar en dan besloten om maar verder te rijden. De verkeerde kant op natuurlijk geen navigatie!!!

Toen ik Tivat uitreed overal autoservice bedrijven echt allemaal naast elkaar. De monteur die naar mijn lampje kwam kijken verzekerde mij dat er echt niets aan de hand was. Dus gaan met die banaan. Maar om 12 uur ging het volgende lampje branden dus weer op zoek naar een garage. Heel aardig geholpen hij heeft aan de computer gehangen en er was echt niets aan de hand. Alles gereset  alle lampjes uit, en we konden weer verder. De monteur wees me nog een camping en de goede richting. Dus even later waren we op Miami Beach camping aan het strand prachtig mooi. De reis vandaag was ook prachtig heel mooi landschp hier ook in Monte Negro. Ruige bergen blauwe rivieren en meren. en heel veel afval.

De nacht was wel spannend te noemen wat een noodweer. Betty kroop bij mij in bed het was een grote lichtflits veel gedonder en echt heel veel regen. Het dakluik moest dicht want mijn matras werd nat, dat hadden we nog niet meegemaakt. Bij het opstaan de volgend ochtend bleef mijn mond openstaan. Waar bij het naar bed gaan stonden overal tentjes en campers, alles weg en in plaats daarvan een grote plas. Niet te geloven. Maar de zon stond weer vrolijk aan de hemel, en iedereen was aan het schoonmaken. De meesten pakten in en gingen naar huis. Ik heb ook mijn hutje schoongemaakt en alles gewassen, bed verschoond enz enz. Erwas op die camping in Ulcinj hier een moeder hond met 3 puppies en wel zulke leukerds. En als vader langskwam waren zowel moeder als de drie kinderen door het dolle heen.Ik heb moeder en de kids allevier een blikje leverpastei (nog uit Portugal) gegeven nou ze vonden het heerlijk. Betty en ik zijn 's middags het de Old Town gaan bekijken. In eerste instantie lopend. Want ook hier mogen geen honden in de bus. Maar het was zo heet en veel verder als de 15 minuten als de receptie had gezegd dat we een taxi hebben genomen. Maar het was de moeite waard wat een bouwwerken daar boven op die heuvel. Met de taxi weer terug, en 's nachts een herhaling van de nacht ervoor. Weer alles onder gelopen. De volgende dag was het tijd om te vertrekken. Naar Albanië  Het was maar een klein weggetje. Ik dacht dus dat ik wel weer verkeerd zou zitten zo zonder navigatie. Stoppen om op de kaart te kijken was heel lastig. Maar een prachtige weg, hoger en hoger er kwam geen eind aan maar daar was toch de grens.Gewoon met een pen en papiertje werd mijn paspoort nummer genoteerd en het kenteken van mijn auto. Niets geen computers. Aan de andere kant van de grens stond een file, echt heel verschrikkelijk. Daar kon je rustig twee dagen voor uittrekken. Blij dat ik die weg niet terug ga nemen. Mijn doel was Shkroder, maar kon het niet vinden. Stond een keer op een bord samen met Durres en Tirana. Mijn gevoel zei me dat ik fout zat. en ben omgekeerd, vanaf de andere kant stond het wel aangegeven. Nu nog een camping. Hele stad doorgekruisd een grote file, toen maar weer de zelfde weg eruit, en daar was een camping. En wat voor een. De leukste tot nu toe. Betty was er zo welkom. Ze mocht los!!!!! Nog nooit vertoond, een prachtige groene riviers, waar ze in mocht. Er waren heel veel dieren daar  en alles met kleintjes en alles los door elkaar. Honden, katten kippen eenden ganzen. Het was er heerlijk. De camping baas heeft geprobeerd een taxi te bellen, maar toen dat niet lukte heeft hij me zelf naar het centrum gebracht en ik hoefde maar te bellen en hij kwm me weer halen. Ik heb deze camping twee vissen, (die ik zelf maak) gegeven want dit is de leukste camping tot nu toe. River camp Skhroder. En dat voor 7 euro per nacht. S nachts wéér noodweer, en de mooie rivier was de volgende dag bruin. Jammer hoor maar de dag erna was hij alweer bijna helder. Maar het is weer tijd om verder te gaan Durres is het doel moet ook zo mooi zijn. Helaas geen parkeerplek te vinden, en verboden voor campers. Dus verder langs de kust op zoek naar een camping. Niet  één te bekennen. Ondertussen zaten we al in Kavaje, te ver ook om nog terug te gaan met een taxi. Een camping helemaal in de middle of no where. Wat denk je een stel Britten hadden daar een camping gesticht. 30 euro per nacht. Ik heb gezegd dat dat wel een beetje erg duur was. Toen kon ik op de tweede rij staan voor 25 euro. Maar gedaan wat moest ik anders. Hun stukje strand was prachtig schoon, maar ik wilde een lange strandwandeling maaken, maar ben na 50 meter omgekeerd. Er was geen verschil met een wandeling over een vuilnisbelt afgrijselijk. Het is overal een pestbende. Als er nog jonge mensen zijn met kennis van afvalophaal diensten, statiegeldsystemen en vooral ook afvalverwerking bedrijven, recycling ed. Ga dit land helpen. Je kunt er waarschijnlijk ook nog wel wat verdienen, wnt het aantal grote dikke auto's ligt heel erg hoog, maar ook het aantal oude rammelfietsen zoals ik die had in de brugklas. Maar vooral help voor de planeet. Het is te erg hoe vuil het daar allemaal is. Er staan wel van die metalen vuilnisidngen op wieltjes. maar die worden denk ik niet geleegd . Op zaterdag zetten veel mensen hun afval maar in de fik. Tegen de vangrail van de autoweg bijv. Heel gevaarlijk. De volgende ochtend de Britten verlaten, was geen leuke camping veel kaklui, die nog niet eens groeten in de ochtend (sunset Camping Kavalje). Ben ik daar ook nog mijn portomonaie verloren. Ik hoop maar dat degene die de toiletten moet poetsen hem vind en niet zo'n kakkerd. We zijn verder gereden en het doel was Vlorë, hier wel een parkeerplek. Dus op zoek naar een ATM machine voor wat geld. een nieuwe Portomonaie en een postkantoor. Brievenbussen bestaan hier ook niet. Zelf alles naar het postkantoor brengen. Karen is opnieuw Oma geworden, nogmaals gefeliciteerd. Er moest dus een kaartje richting Boekelo. Het was een hele wandeling maar alles is gelukt de Old Town was hier ook mooi, en weer verder op zoek naar een camping. En ik ben weer op een hele bijzondere. Ik sta alleen, mooi strand, hutje voor de toilet en douche, maar er is niemand. Ik moet nog betalen, want ik ga toch weg, vanochtend zeker honderd muggen in de bus, ben echt helemaal lek nu. Nou mensen bedankt weer voor de reacties en het volgende verslag komt denk ik al uit Griekenland. Ga ik er toch nog geraken. Tot volgend week. dag dagGroetjes uit Orikum