de eerste maand zit erop

Hallo allemaal deze zondag,

Goed er is weer veel te vertellen, want er is weer veel gebeurd. Op maandagochtend met stralend weer vertrokken uit Zumaia. Ik kijk meestal op de kaart of ik een leuke plaatsnaam zie, en dan ga ik dan naar toe. Nu was dat Porugalesa. Ik wil tenslotte naar Portugal dus dat is dan een beginnetje. Nou dat bleek een grote industriestad te zijn, dus dat werd het niet. meneer Google aangezet met het verzoek om een leuke camping te vinden. Ik heb er tien gezien en allemaal dicht. Toen ik tijdens die zoektocht klem kwam te zitten in een haarspeldbocht sloeg de paniek toe. Ik was nu toch wel overtuigd dat de handrem niet goed werkte. Ik hing met de achterkant boven de zee, op een klif en voor tegen de berg op. Ik ben op de clacon gaan hangen in de hoop op hulp. Er kwamen twee mannen aan maar ze konden niet autorijden. Ik gilde dat ze mijn hond uit de auto moesten halen. Maar helaas deed ik dat door de paniek in het Italiaans. Dus snapte ze dat niet. Uiteindelijk heb ik mijn linker voet op de rem kunnen krijgen. (ik heb een automaat) en met rem gas en handrem hebben ze me weer recht op de weg gekregen. Maar het was genoeg als ik toen naar huis had gemogen dan was ik gegaan. Ik besloot richting een grote stad te gaan, en die auto te laten repareren. Dit was levens gevaarlijk. Maar ja het weer werd slecht en nog steeds geen camping. Toen kwam er een kamperplaats voorbij. Dus daar maar gestaan voor de nacht. Ik stond nog geen kwartier en de volgende storm brak los. Dit is de eerste nacht dat Betty bij mij in bed is gekropen. Schudden die bus niet normaal, ik was bang dat hij om zou waaien. Om half zeven stopte het net zo plotseling als het was begonnen. Maar gauw ingepakt, geslapen heb ik niet. We gaan naar Salamanca, grote stad, grote kans dat er een camping is. 

En dat was ook zo. Er zat zelfs een camper bedrijf tegenover de camping die blokken verkocht en me naar een Fiat garage heeft verwezen. Dus dat hebben we gedaan de volgende morgen.

Een prachtige stad trouwens, Spanje is helemaal een prachtig land. Wat een ruimte en een ruige natuur. Ik denk dat ze zich daarom niet druk maken om berm en goot afval want dat is echt vreselijk vies. Omdat ze genoeg natuur hebben. Kilometers geen huis of iets te bekennen. Wel heb ik de broer van Fidal gezien(de hond van Martin en Anneke) hij lag gewoon tussen de koeien op te passen denk ik.

De handrem bleek inderdaad kapot maar ze konen het meteen maken. Om 1 uur gingen we weer op pad, maar weer naar een grote stad was goed gegaan gisteren Caceras, hier waren al wat meer camperaars, en de eerste praatjes gemaakt.

Volgende ochtend verder meneer Google had het weer eens helemaal mis want de camping waar we naar toe reden bestond niet. Ik zat in een heel klein vissersdorpje met echt hele smalle straatjes. Later bleek dat meneer google waarschijnlijk ook dislectisch is want de hele plaatsnaam klopte niet . Maar uiteindelijk in Magazon belandt en daar twee dagen gebleven. Was het rijden zo zat. De camping is het hele jaar open. Maar kampeerders waren er niet winkel restaurant alles was dicht maar we hadden lekker de ruimte. Uiteindelijk kwam mijn trekhaak ook nog van pas, want toen we wilde vertrekken zat ik tot de assen in het mulle zand en moest is eruit worden getrokken. Je hebt nog nooit een hond gezien die zo blij was om de zee weer te zien. Dus daar lekker twee dagen gebleven. En gisteren na een uurtje rijden in Portugal belandt. Volle camping, alles open, heerlijk weer veel terrasjes. En ik ben niet meer de enigste in korte broek. 

Ik zou hier wel hele mooie Kerststukken kunnen maken hoor, Pistache groen, pinus, steeneik, mimosa, citrus groen, cedervruchtjes allemaal zo voor het oprapen.

Nou het is weer een (te) lang verhaal geworden. Volgende week