De reis is begonnen

Hallo oude en nieuwe vrienden, welkom op onze reislogger. We zijn dan eindelijk onderweg. Ik begon erin te geloven dat het gewoon niet zo mocht zijn. Maar uiteindelijk zijn tandarts en huisarts tevreden en zijn we weg. Deze keer gaat de reis naar Griekenland, Kreta en Corfou verstaan. En dan overvaren naar Italië en dan zo weer langzaam omhoog. Met de nadruk op langzaam. Nu gaan we wat snel naar de zee. Ik wil bij Rijka beginnen wel t aan het tweede stuk europeese stuk kust.

Gisterochtend in de stromende regen vertrokken, en dat werd alleen maar erger hard rijden was er niet bij. Maar gelukkig werd het na Osnabruck droog en bij Bielefeld reden we al weer in het Zonnetje. Af en toe nog een buitje maar zonder problemen zijn we in Rotenburg an der Fulda aangekomen. Echt een pareltje dat stadje, alles vakwerk en oud en op hoogte gebouwd. In de oude tijd trad de rivier denk ik ook al wel eens buiten zijn oevers. Op de camping stonden de electrakasten ook heel hoog en voor het sanitair een flinke trap op. Ze zijn er op water voorbereid. Maar gisteren was er niets aan de hand en kabbelde de Fulda lekker voorbij. Vanochtend vroeg vertrokken voor de tweede etappe, Kinding was de bedoeling , maar we zijn in Kratzmuhle beland. Gelukkig zou ik haast zeggen want we staan aan een meer en natuurlijk moest en zou Betty eerst zwemmen. En dat mocht hoor. We rijden zo'n 300 km per dg en dat vind ze best veel. Maar eenmaal in het water is ze alles gauw vergeten. Bij vertrek vanochtend lag er wel een aangereden wasbeer (dood) langs de weg. Horen die hier thuis???? Altijd zielig al die dode dieren maar het is niet anders. Veel meer is het niet deze week want het was een kort weekje. Ik moet nog wel Roy een keer bedanken voor de CD met de liedjes van De vergeten twentse lentE

E. Ik zing uit volle borst mee, en meen rustig te kunnen stellen dat ik nu onderhand net zo mooi zing als Lucretia en Marjolein (!@#$%^&) Maar het is heerlijk, hoe anders rij ik nu als vorig jaar, veel meer ontspannen luidzingend, terwijl vorig jaar ik nogal bang was om te rijden en de radio, laat staan de CD speler niet aan de gang kreeg. De hele reis toen zonder muziek. Was toen niet zo heel erg want ik had nog steeds het liefst rust aan mijn kop, maar nu kan het niet hard genoeg. Het gaat een mooie reis worden, ik voel het. Tot volgende week dan maar weer. De foto's komen later, als ik wifi heb. GROETJES ALLEMAAL